11. Chris over zijn vader :: Ik mis het gevoel iemands kind te zijn.

"Ik herinner me hoe mijn vader buiten op het raam stond te bonzen", vertelt Chris (35). Binnen brandden de lampjes in de kerstboom. Uiteindelijk brak het raam en dat maakte me woedend. Al die ellende van de scheiding en dan ook nog een kapotte ruit...

Dat mijn vader het deed omdat hij mij wilde zien, kon me niets schelen tot ik als volwassene een speelfilm zag over een scheiding. Daarin gebeurde ongeveer hetzelfde. Ik heb de hele avond zitten huilen. De volgende dag heb ik mijn vader gebeld. Ik had hem toen tien jaar niet meer gezien. (...)

Chris heeft geprobeerd het contact te herstellen. Maar het werkte niet. "Inmiddels sturen we elkaar nog jaarlijks een kerstkaart en hij is ook op kraam visite geweest toen mijn kinderen werden geboren. We hebben niets met elkaar en toch mis ik hem. Niet zo zeer de man als het gevoel. Ik betrap me erop dat ik emotioneel raak als ik een film of zelfs een reclame zie waarin de band tussen vader en kind centraal staat. Ik mis het gevoel iemands zoon te zijn."

Uit: "Ik mis het gevoel iemands kind te zijn"; Telegraaf, van Marjolein Hurkmans, 27 december 2000