8. Sophia's verhaal :: Wie is mijn vader?

Ga naar de website "Wie is mijn vader?" om Sophia's verhaal te lezen zonder te hoeven scrollen

Sophia's verhaal

Ik was 6 toen mijn ouders gingen scheiden, ik ben me daar absoluut niet bewust van geweest. We gingen bij een andere man wonen en die werd een beetje mijn papa. Contact was er niet, een bezoekregeling kan ik me ook niet herinneren.

In de loop van de jaren kwamen de verhalen dat mijn vader vreemd was gegaan en dat hij naar de hoeren ging! HIj wilde niks met ons te maken hebben en het ging altijd alleen maar om geld. Interesse in school, hobby's etc was er niet. Mijn moeder was absoluut begatief over hem en mijn zus haat hem nog veel meer.

Toen ik 18 jaar was daagde mijn vader me uit via een rechtzaak over het betalen van de alimentatie, eigenlijk een kwestie met mijn moeder. Ik voelde me helemaal in de steek gelaten dat hij niet meer voor me wilde betalen, mijn moeder versterkte dit gevoel uiteraard. Ik heb toen haar meisjesnaam aangenomen om voorgoed met mijn vader te breken.

Nadat ik op mijn 23e uit huis ging en samenwonen kwamen de meningsverschillen met moeder en zus. Over alledaagse dingen en zoals ik tegen het leven aankijk. In de loop van de jaren zei mijn moeder en zus eigenlijk steeds vaker dat ik op mijn vader lijk! Dat doet heel erg pijn als je altijd alleen maar negatieve verhalen van hem hebt gehoort, uit hun mond.

Een paar jaar geleden is het geescaleert en gaf mijn moeder aan dat ze er spijt van heeft dat ik haar meisjesnaam heb aangenomen. Ze zei letterlijk; " Je bent en blijft een (achternaam van mijn vader)". Ik heb haar toen gezegd dat ik ook niet van de melkboer ben en dat het logisch is dat ik ook karaktertrekken van hem heb.

Na mijn trouwen heb ik mezelf overwonnen en heb ik een brief naar mijn vader geschreven, het adres was mij wel bekend. Het was een hele overwinning. 5 Dagen later kreeg ik een email van hem en 1 maand later ben ik hem gaan opzoeken. Dat was heel erg emotioneel en mijn vader is een erg lieve man en helemaal niet de man zoals mij voorgehouden werd. Ik heb daar heel erg veel moeite mee, nog steeds.

Het is nu 1 1/2 jaar geleden. Sinds 2 1/2 jaar is er geen contact meer met mijn zus en sinds 1 jaar niet meer met mijn moeder. Zij weten niet van mij dat er contact was, dat durfde ik niet te zeggen. Ik denk dat het via via daar terecht is gekomen. Mijn moeder is onlangs verhuisd en ik weet nu niet meer waar ze woont, ze heeft mij niet in kennis gesteld hiervan.

Na 24 jaar heb ik mijn vader terug en daar ben ik heel blij om, maar nu ben ik moeder en zus kwijt...heel moeilijk, maar er is zoveel gezegd dat ik ook niet anders wil nu. Helaas is mijn moeder ernstig ziek en dat maakt het wel heel moeilijk.....

Ik ben nu in therapie om dit alles te verwerken en hoop het allemaal een plaatsje te kunnen geven.

Ik hoop dat mijn verhaal herkenning geeft voor anderen, zoek hulp en los het niet alleen op. Dat gaat niet!