donderdag, juli 19, 2007

9. Aletta's verhaal :: Wie is mijn vader?

Ga naar de website "Wie is mijn vader?" om Aletta's verhaal te lezen zonder te hoeven scrollen

Aletta's verhaal

Mijn ouders gingen scheiden toen ik een jaar of 7 was. Er werd ons niets verteld, we wisten wel dat ze vaak ruzie hadden. Ineens woonden we ergens anders. Van een bezoekregeling wist ik als kind natuurlijk niets. Mijn vader dronk nogal en dus zagen we hem zo nu en dan onder toeziend oog van oma. Maar na verloop van tijd, en ik weet niet hoe vaak we hem gezien hebben, maar dat is beslist weinig geweest, zagen we onze vader helemaal niet meer.

Mijn moeder had er een handje van om mijn vader af te doen als de grote boosdoener. En na verloop van tijd wilde ik zelf geen contact meer met hem. Want het was toch een klaploper, een nietsnut en een alcoholist?

Door al deze toestanden, en ik geef niet alleen mn moeder de schuld hiervan, heb ik mijn vader 20 jaar niet gezien.

Tot op het moment dat ik zelf ging scheiden en eens rustig ging nadenken; het moet nogal wat zijn als vader zijnde en je kinderen nooit meer zien. Ik heb de stoute schoenen aan getrokken en mn vader opgespoord.

Ik ben naar hem toegegaan en zijn verhaal aangehoord; goh. dat bleek toch anders als dat mijn moeder verteld had. En mijn vader hield dus wel van ons! Het was een hele emotionele ontmoeting waar ik heel veel van geleerd heb.

Immers, ik ben nu 39 en moet ik nu mn vader nog leren kennen??? Ik had mn vader al veel eerder moeten kennen. 20 jaar gewoon weg he? Als ik nu mensen hoor die willens en wetens hun kinderen weghouden bij hun andere ouder, in veel gevallen is de vader de pineut, word ik woest!!! Ze hebben geen idee wat ze hun kinderen daarmee aandoen! En ik vind het tijd dat instanties daar eens wat aan doen, want nu is het zo dat de verzorgende ouder ongestraft hun kinderen in de vernieling helpen.

Over het algemeen zijn het moeders die verkeerd gedrag vertonen, omdat kinderen merendeels aan moeder worden toegewezen. Het is allemaal zo ontzettend krom!

Ik zie het als een vorm van mishandeling. Geestelijk wel te verstaan, maar zie dat maar eens te bewijzen.

Ik hoop dat mijn verhaal kan bijdragen. Ik hoop het althans!

Geen opmerkingen: