4. Vader Tom Wouters en zoon (incl video)

Vader Tom levert al het speelgoed van zijn zoon af op de stoep van de Raad voor de Kinderbescherming Den Haag die hem van zijn zoon heeft buitengesloten. Druk op de knop in de foto om de video af te spelen.

Speelgoedactie van vader Tom als afscheid van zijn inmiddels van hem - door toedoen van moeder, kinderbescherming en rechtbank - geheel vervreemde zoon op de stoep bij de Raad voor de Kinderbescherming in Den Haag steun van Fathers 4 Justice Nederland

Kenmerkend voor het optreden van de Raad voor de Kinderbescherming Den Haag als adviseur van de familierechtbank in deze scheidings- en omgangszaak is: Geen waarheidsvinding?! Stuitende onzorgvuldigheid! Geen wonder dat er een crisis in de familiewetgeving bestaat!

Fathers 4 Justice Nederland

Dinsdag, 24 Augustus 2004: De Nederlandse organisatie van Fathers 4 Justice (F4J) steunt een Rotterdamse vader met een speelgoedactie op de stoep van de Raad voor de Kinderbescherming in Den Haag.

Een Rotterdamse vader, Tom, nam afscheid van zijn zoon op dinsdag 24 Augustus om 13:45 uur voor het gebouw van de Raad voor Kinderbescherming in Den Haag. Na een vergeefse strijd van meer dan een jaar om toegang tot zijn zoon te krijgen, wordt hij nu gedwongen het gevecht op te geven. "Mijn zoon wordt gebruikt als wapen tegen mij", zegt hij,"en jammer genoeg moet ik mij realiseren dat het voortzetten van de strijd alleen zal bijdragen tot het voortzetten van het leed dat mijn zoon moet ondergaan".

Tom’s afscheid van zijn zoon vond plaats op de stoep van de Kinderbescherming. Het was een emotionele gebeurtenis. Vader Tom heeft het speelgoed van zijn zoon op de stoep van de Kinderbescherming achtergelaten. Vertegenwoordigers van de campagnegroep voor gelijkwaardig ouderschap Fathers 4 Justice waren aanwezig om Tom te ondersteunen. Veel van de leden van F4J zijn ook al jaren verwikkeld in een strijd om toegang te krijgen tot hun kinderen.

Tom zag zijn 5 jarige zoon voor het laatst in juni 2003. Zijn toen nieuwe partner sinds 2 weken en haar jonge zoon ontmoetten Tom’s zoon daarbij voor de eerste keer. Tom’s ex-vrouw beschuldigde de nieuwe partner van Tom echter vrijwel onmiddellijk na de kennismaking van seksueel misbruik van Tom’s zoon. Het AMK deed onderzoek inzake de beschuldiging en vond geen bewijs dat er enig misbruik had plaatsgevonden. De Raad voor de Kinderbescherming Den Haag werd gevraagd een rapport te produceren dat de Rechtbank zou kunnen adviseren. Toen dit rapport uiteindelijk arriveerde bleek het een grote schok voor Tom en zijn nieuwe gezin. Het bevatte slechts de beschuldigingen van de moeder, en verzuimde de bevindingen van het AMK te vermelden. Tevens bleek dat de Raad geen enkele persoon had geïnterviewd die het verhaal van Tom’s ex-vrouw zou tegenspreken. Wel bevatte het rapport advies voor omgang in een zogenaamd omgangshuis. Omgangshuizen zijn echter desastreus voor de beeldvorming van een kind rond de ouder met omgang en put de betrokken ouder financieel compleet uit. Fathers 4 Justice beschouwt de zogenaamde omgangshuizen als nutteloos in zaken waarin geen enkele gegronde reden is om normale omgang tussen het kind en beide ouders niet te laten plaatsvinden.

Tom legt uit: "Ik ben ontzet dat een ouder zijn eigen kind kan inzetten als wapen tegen de andere ouder. De schade die zulk gedrag veroorzaakt bij het kind is diepgaand en onherstelbaar. Ik ben ontzet dat onze zogenaamde kinderbescherming dergelijk gedrag actief promoot".

De Kinderbescherming claimt dat “waarheidsvinding” geen onderdeel uitmaakt van haar activiteiten. Desalniettemin produceert de Kinderbescherming een rapport dat de Rechtbank adviseert over de vraag of een vader al dan niet toegang tot zijn kinderen dient te hebben. Hoe is het mogelijk dat het familierecht een advies aan de Rechtbank toestaat dat niet gebaseerd is op de waarheid? Toch is dit precies wat er 27 keer per dag in Nederland gebeurt.

Tom heeft weinig hoop dat hij ooit zijn zoon weer zal kunnen zien. Hij heeft wettelijk gezamenlijk ouderlijk gezag, maar het voortzetten van de strijd om zijn zoon te zien zal slechts resulteren in meer beschuldigingen en hersenspoelingen van zijn zoon. "Het is de moeilijkste beslissing in mijn leven", zegt Tom, "maar uiteindelijk moest ik hem nemen. Indien de autoriteiten niet bereid zijn de waarheid te zoeken, en in plaats daarvan de ongegronde beschuldigingen van de moeder kritiekloos en zonder verificatie volgen, dan moet ik datgene doen wat de psychische schade aan mijn zoon zo veel mogelijk beperkt. Treurig genoeg verliest hij daarbij zijn vader, echter als vader onder het huidige Nederlandse familierecht is men machteloos".

De Kinderbescherming is een organisatie bedoeld om kinderen te beschermen tegen misbruik – en toch worden per dag 27 kinderen ernstig misbruikt door dezelfde organisatie die claimt dat zij kinderen beschermt. Elke dag draagt deze organisatie er actief aan bij dat 25 kinderen hun vader nooit meer zullen zien, en dat nog eens 2 kinderen hun moeder nooit meer zullen zien. Niet omdat die ouder een slechte ouder is, maar simpelweg wegens het gemak van de andere ouder – en om de winst te waarborgen voor familierecht advocaten, de carrières van werknemers van de kinderbescherming te waarborgen, en om de nieuwe industrie rond omgangshuizen te financieren. De effecten van deze koude uitsluitingen op zowel de kinderen als de verbannen ouder zijn enorm. De effecten op de betrokken kinderen zijn onuitwisbaar. En veel verbannen ouders (in 90% van de gevallen de vader) blijven getraumatiseerd en financieel gebroken door het systeem achter. 70% van hen eindigt in de WAO waardoor als gevolg is van dit falende optreden van kinderbescherming en rechtbanken in het familierecht ook een gigantische kostenpost voor de gemeenschap is ontstaan.

Een woordvoerder van Fathers 4 Justice zei: "We hebben onze leden gevraagd om Tom’s verdriet en privacy te respecteren. De leden die hier aanwezig zijn, zijn hier om Tom te steunen terwijl hij afscheid neemt van zijn zoon. Het onrecht en de ongelijkheid tussen de beide ouders in het familierecht is een nationaal schandaal." De woordvoerder voegde daaraan toe: "Meer dan de helft van de zaken van advocatenkantoren – en een geschatte 40% van hun inkomsten - komen voort uit de familiewetgeving. We gaan ervan uit dat de Minister van Justitie oprecht wenst om de toenemende crisis in de familiewetgeving te beëindigen, maar dat hij te bang is om de consequenties van deze dringend noodzakelijke ingreep te aanvaarden. Deze consequenties betreffen de gevolgen voor een juridische scheidingsindustrie die enorme economische omzetbelangen heeft bij het in stand houden van het bestaande systeem van onrecht en ongelijkheid, een familierechtsysteem dat direct indruist tegen de belangen van kinderen. Echter, in een beschaafde gemeenschap dient het belang van onze kinderen te prevaleren boven de grote financiële belangen en winsten van deze scheidingsindustrie".